NIE DAJMY SIĘ OKRADAĆ 3

ZAMIAST 182,- NIENALEŻNE 1248 ,- !!!

Dokument Obliczenia Opłaty to kolejny sposób na zubożenie dochodów geodetów pochodzących ze świadczonych usług i opracowań geodezyjnych. Dla przypadkowych osób, które czytają ten wpis wyjaśniam, że jest to taki twór administracyjny wprowadzony w 2014 r., który nie jest decyzją administracyjną ale nakłada na obywateli wyliczoną zawsze w dość skomplikowany sposób opłatę za udostępnione z państwowego zasobu materiały i informacje geodezyjno-kartograficzne. Wszystko dzieje się  lege artis czyli wg. reguł sztuki prawa (na podstawie art. 40b ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne), sztuki która została wprowadzona po reakcji Trybunału Konstytucyjnego z 2013 r. uznającego, że poprzednie regulacje wysokości opłat opublikowane w przepisie podustawowym były niezgodne z Konstytucją 1997 r. Ale jak mogły być zgodne jeśli sama ustawa została uchwalona przez ostatni sejm PRL  pod rządem konstytucji z 1955 i aż do 2000 r. nie była zmieniona w tej kwestii, ale i wtedy zmiana polegała na dodaniu rodzaju opłat jakie minister może wprowadzić rozporządzeniem. I również ten przepis nie uzyskał aprobaty wpierw RPO a następnie TK, który dał władzy 1 rok obowiązywania rozporządzenia o opłatach, co bardzo skwapliwie Prezes GUGiK wykorzystał jako alibi do wielu innych zmian w prawie geodezyjnym przewracający system do źródeł z 1952 r. nie mających nic wspólnego z opłatami. Ale to już inna opowieść.

Wracając do opłat za udostępnianie materiałów i informacji z PZGiK okazuje się, że nawet umieszczenie tych przepisów w ustawie nie musi spowodować uzdrowienia systemu czy uproszczeniu określania wysokości danin publicznych. Tak właśnie jest w tym przypadku. Mam dowody na to, że nowe przepisy dotyczące opłat za materiały geodezyjne stały się dla wielu Starostw swoistym “mechanizmem DOO” pozwalającym na “doojenie” geodetów i nie tylko.

Bardzo częstym przypadkiem w tych starostwach gdzie nadal króluje mapa zasadnicza i mapa ewidencyjna założona w poprzednim wieku jako analogowa mapa gdzie nośnikiem jest papier, kalka albo karton kreślarski jest naliczanie opłat za zamówione kopie analogowych map ewidencyjnych błędnie wg. tabeli nr 10 zał. do ustawy, dotyczącej raportów tworzonych na podstawie bazy danych Egib (a nie map analogowych), tytuł tej tabeli cyt.: „RAPORTY (REJESTRY, KARTOTEKI, SKOROWIDZE, WYKAZY, ZESTAWIENIA) TWORZONE NA PODSTAWIE BAZY DANYCH EGiB” w zależności czy wydane mają być kopie mapy ewidencyjnej w wersji wektorowej, rastrowej czy drukowanej. Natomiast w przypadku gdy starosta dla danego terenu nie prowadzi informatycznych bazy danych EGiB lecz nadal mapę ewidencyjną kreśloną czyli analogową a nie cyfrową, to opłaty za udostępnianie ksero-kopii z tych map winien naliczać opłaty wg. Tab. nr 16.1 „Kopia materiału zasobu innego niż wymienione w tabelach 1-­15 w postaci nieelektronicznej”. Ma to kolosalny wpływ na wielkość opłaty bo w przypadku Tab. nr 10 wielkość opłaty za jednostkę podstawową wynosi 70 zł, a drugim przypadku odpowiednio 3 zł. Co w efekcie na konkretnym zleceniu powoduje wielkość 1248 zł 50 gr – wyliczona błędnie, i 182,10 zł​ wyliczoną należycie. Różnica niebagatelna 1.066,40 zł !!!

A odbyło to sie tak, firma geodezyjna drogą elektroniczną (ePuap) złozyła wniosek

uzupełnienie wniosku drukiem “P3”

Po upływie 33 dni kalendarzowych przyszedł mail:

Do tej informacji mailowej podpięty został Dokument Obliczenia Opłaty na horrendalną kwotę  1248 zł 50 gr zawyżona o co najmniej tysiąc zł przez zastosowanie niewłaściwych podstawy wyceny:

W zwiazku z tak nieprawdopodobnymi wydawało się pomyłkami, firma również mailem, wystąpiła do organu o korektę Dokumentu Obliczenia Opłaty:

Ale okazało się, że to wcale nie były pomyłki.  Z informacji uzyskanej telefonicznie wynikało, że jest to normalna i stała praktyka i wg. takich stawek klienci płacą bez marudzenia. Ten stan rzeczy o świadomym i celowym działanie organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej świadczyła treść nadesłanego w tym samym dniu maila:

Jak widać Starostwo Powiatu Krakowskiego praktyki naliczania zawyżonych stawek stosują od dawna reperując sobie budżet nienależnymi wpływami. W związku z powyższym nie było innego wyjścia jak wystąpić na podstawie art. 40f ustawy  Prawo  Geodezyjne  i  Kartograficzne  z  dnia  17  maja  1989  r.  (Dz.U.  2010  Nr 193, poz.1287, z późniejszymi zmianami) z formalnym sprzeciwem wobec naliczenia nieprawidłowych opłat.  Warto tu podkreślić, że przywołany art. 40f ustawy ani też inny przepis, nie zakreśla żadnego terminu do wystąpienia ze sprzeciwem od wyliczonych opłat. Dlatego można to zrobić w  każdej dacie, w której upewnimy się o nieprawidłowościach popełnionych przez organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, a więc również po opłaceniu i odebraniu materiałów. Z przepisów wynika, że z wszczęciem postępowania administracyjnego mamy dopiero do czynienia z chwilą doręczenia organowi pisma wyrażającego nasz sprzeciw wobec treści ODD odnoszących się do zakresu materiałów lub wysokości naliczonych opłat. W sytuacji gdy opłatę już uiściliśmy, to organ nie ma innego wyjścia niż wydać decyzję administracyjną, bo tylko na podstawie ostatecznej decyzji organ może zwrócić nienależną kwotę wraz z przysługującymi odsetkami.

W omawianym konkretnym przypadku organ postąpił jeszcze inaczej i uznał roszczenia firmy przeliczając jeszcze raz opłaty, w efekcie czego, Lp. 1 z kwoty 531,25 zł spadła do kwoty 83,13 zł a Lp. 2 i 3 o łącznej wartość 417,42 zł spadła do 99,00 zł. A to poprawione wyliczenie:

Reasumując, zwracajcie uwagę na szczegóły w DOO bo tam tkwią różne możliwości nadużyć na Waszą stratę. Nie tylko złe zakwalifikowanie materiału do tabeli tak jak tu, zamiast Tab. 16 zastosowano Tab. 10, ale diabeł śpi również we współczynnikach. Np. w pierwszym wyliczeniu kwota za mapę wektorową została ustalona  w pełnej wysokości jak za skalę 1:500 a powinna być naliczona zgodnie z wnioskiem czyli dla skali 1:2000, czyli ze współczynnikiem 0,1. To spowodowało, że zamiast kwoty 83,13 zł zażądano 831,26 zł. Szczegóły w sprzeciwie zamieszczonym poniżej poziomej kreski.

Osobnymi nadużyciami są wyliczenia opłat za uwierzytelnianie dokumentów sporządzonych przez Wykonawców jako wynik prac pomiarowych gdzie kolejne arkusze dokumentu mające ten sam Id nadany przy ewidencjonowaniu operatu technicznego do materiałów zasobu państwowego, są rozliczane jako osobne dokumenty i wtedy np. za 1 dokument + 5 następnych egzemplarzy powinniśmy zapłacić 75,00 zł niezależnie od ilości arkuszy, a zdarza się, że musimy zapłacić ponad tysiąc dwieście złotych, bo w przeciwnym razie nie dostaniemy na mapach klauzul uwierzytelnienia co spowoduje nasze niewywiązanie się  z umowy ze zleceniodawcą i utratą wynagrodzenia a w najlepszym razie obciążeniem karami umownymi. Najgorsze jest to, że niektóre Służby GiK w niektórych powiatach świetnie sobie z tego zdają sprawę i to bezczelnie wykorzystują. Ale o tym jeszcze napiszemy.

L.P.

Treść sprzeciwu od naliczonej opłaty: